นั่งรอคนไข้ ไม่รู้เมื่อไรจะมา
ก็เซ็งหนักหนา เสียดายเวลาหายใจ
หลายคนผ่านไป ไม่ใช่คนไข้ของเรา
โอ๊ยเหนื่อยหัวใจ อิจฉาใครใครเขาได้ไปก่อน
เหมือนคอยคนไข้ ไม่รู้เมื่อไรจะเจอ
ได้แต่โทรไป เรื่อยไปด้วยใจรุ่มร้อน
เรื่องมากตรงไหน แค่อยากให้มาแน่นอน
ได้แต่รอคอย เมื่อไรหนอเราจะโชคดี